یک روز صبح، چنگیزخان مغول و درباریانش برای شکار بیرونرفتند. همراهانش تیرو کمانشان را برداشتند و چنگیزخان شاهین محبوبش را روی ساعدشنشاند. شاهین از هر پیکانی دقیق تر و بهتر بود، چرا که می توانست در آسمان بالابرود و آنچه را ببیند که انسان نمی دید.
آن روز با وجود تمام شور و هیجان گروه،شکاری نکردند. چنگیزخان مایوس به اردو برگشت، اما برای آنکه ناکامی اش باعث تضعیفروحیه ی همراهانش نشود، از گروه جدا شد و تصمیم گرفت تنها قدم بزند.
بیشتر از حد در جنگل مانده بودند ونزدیک بود خان از خستگی و تشنگی از پا در بیاید. گرمای تابستان تمام جویبارها راخشکانده بود و آبی پیدا نمی کرد، تا اینکه رگه ی آبی دید که از روی سنگی جاری بود.خان شاهین را از روی بازویش بر زمین گذاشت و جام نقره ی کوچکش را که همیشه همراهش بود،برداشت. پرشدن جام مدت زیادی طول کشید، اما وقتی می خواست آن را به لبش نزدیک کند،شاهین بال زد و جام را از دست او بیرون انداخت.
چنگیز خان خشمگین شد، اما شاهین حیوانمحبوبش بود، شاید او هم تشنه اش بود. جام را برداشت، خاک را از آن زدود و دوبارهپر کرد.
اما جام تا نیمه پر نشده بود که شاهیندوباره آن را پرت کرد و آبش را بیرون ریخت. چنگیزخان حیوانش را دوست داشت، اما میدانست نباید بگذارد کسی به هیچ شکلی به او بی احترامی کند، چرا که اگر کسی از دوراین صحنه را می دید، بعد به سربازانش می گفت که فاتح کبیر نمی تواند یک پرنده یساده را مهار کند.
این بار شمشیر از غلاف بیرون کشید، جامرا برداشت و شروع کرد به پر کردن آن. یک چشمش را به آب دوخته بود و دیگری را بهشاهین. همین که جام پر شد و می خواست آن را بنوشد، شاهین دوباره بال زد و به طرفاو حمله آورد. چنگیزخان با یک ضربه ی دقیق سینه ی شاهین را شکافت.
ولی دیگرجریان آب خشک شده بود. چنگیزخانکه مصمم بود به هر شکلی آب را بنوشد، از صخره بالا رفت تا سرچشمه را پیدا کند. امادر کمال تعجب متوجه شد که آن بالا برکه ی آب کوچکی است و وسط آن، یکی از سمی ترینمارهای منطقه مرده است. اگر از آب خورده بود، دیگر در میان زندگان نبود. خان شاهینمرده اش را در آغوش گرفت و به اردوگاه برگشت. دستور داد مجسمه ی زرینی از این پرندهبسازند و روی یکی از بال هایش حک کنند:
یک دوست، حتی وقتی کاری می کند که دوستندارید، هنوز دوست شماست.
و بر بال دیگرش نوشتند:
هر عمل از روی خشم، محکوم به شکست است

مردی به استخدام یک شرکتبزرگ درآمد.
در اولین روز کار خود، با کافه تریا تماس گرفت و فریاد زد: «یک فنجان قهوه برای منبیاورید.»

صدایی از آن طرف پاسخ داد:
 «شماره داخلی را اشتباه گرفته ای. می دانی تو با کی داری حرف می ‌زنی؟»

کارمند تازه وارد گفت: «نه»

صدای آن طرف گفت: «من مدیر اجرایی شرکت هستم، احمق.»

مرد تازه وارد با لحنی حق به جانب گفت:
 «و تو میدانی با کی حرف میزنی، بیچاره.»

مدیر اجرایی گفت: «نه»

کارمند تازه وارد گفت: «خوبه» و سریع گوشی را گذاشت.

شما یادتون نمیاد که کانال های تلویزیون دو تا بیشتر نبود، کانال یک و کانال دو

شما یادتون نمیاد، دوست داشتیم مبصر صف بشیم تا پای بچه ها رو سر صف جفت کنیم.....

شمایادتون نمیاد، عیدا میرفتیم خرید عید، میگفتن کدوم کفشو میخوای چه ذوقیمیکردیم که قراره کفشمونو انتخاب کنیم:)))) کفش تق تقی هم فقط واسه عیدابود

شما یادتون نمیاد: آقا اجازهههههههه سعیدی جیش کرددددددد

شما یادتون نمیاد، بچهکه بودیم وقتی میبردنمون پارک، میرفتیم مثل مظلوما می چسبیدیم به میله یکنار تاب، همچین ملتمسانه به اونیکه سوار تاب بود نگاه میکردیم، که دلشبسوزه پیاده شه ما سوار شیم، بعدش که نوبت خودمون میشد، دیگه عمرا پیاده می شدیم 

 شما یادتون نمیاد، پاکنهای جوهری که یه طرفش قرمز بود یه طرفش آبی، بعد با طرف آبیش می خواستیمکه خودکارو پاک کنیم، همیشه آخرش یا کاغذ رو پاره می کرد یا سیاه و کثیفمی شد.

شمایادتون نمیاد، وقتی مشق مینوشتیم پاک کن رو تو دستمون نگه میداشتیم، بعدعرق میکرد، بعد که میخواستیم پاک کنیم چرب و سیاه میشد و جاش میموند، دیگههر کار میکردیم نمیرفت، آخر سر مجبور میشدیم سر پاک کن آب دهن بمالیم، بعدتا میخواستیم خوشحال بشیم که تمیز شد، میدیدیم دفترمون رو سوراخ کرده

Top of Form

شما یادتون نمیاد: از جلو نظااااااااااااااااام ... به چپ چپ به راست راست

 شما یادتون نمیاد، اون قدیما هر روزی که ورزش داشتیم با لباس ورزشی می رفتیم مدرسه... احساس پادشاهی می کردیم که ما امروز ورزش داریم، دلتون بسوزه

 شما یادتون نمیاد، سر صف پاهامونو 180 درجه باز می کردیم تا واسه رفیق فابریکمون جا بگیریم

شما یادتون نمیاد: آن مان نماران، تو تو اسکاچی، آنی مانی کَ. لا. چی

شما یادتون نمیاد، گوشه پایین ورقه های دفتر مشقمون، نقاشی می کشیدیم. بعد تند برگ میزدیم میشد انیمیشن

شمایادتون نمیاد، صفحه چپ دفتر مشق رو بیشتر دوست داشتیم، به خاطر اینکه برگههای سمت راست پشتشون نوشته شده بود، ولی سمت چپی ها نو بود

شما یادتون نمیاد، آرزومون این بود که وقتی از دوستمون می پرسیم درستون کجاست، اونا یه درس از ما عقب تر باشن

شما یادتون نمیاد، برای درس علوم لوبیا لای دستمال سبز میکردیم و میبردیم سر کلاس پز میدادیم

شما یادتون نمیاد، با آب قند اشباع شده و یک نخ، نبات درست میکردیم میبردیم مدرسه

شما یادتون نمیاد، تو راه مدرسه اگه یه قوطی پیدا میکردیم تا خود مدرسه شوتش میکردیم

شما یادتون نمیاد: دفتر پرورشی با اون نقاشی ها و تزئینات خز و خیل :دی

 شمایادتون نمیاد، یه زمانی به دوستمون که میرسیدیم دستمون رو دراز میکردیم کهمثلا میخوایم دست بدیم، بعد اون واقعا دستش رو دراز میکرد که دست بده، بعدما یهو بصورت ضربتی دستمون رو پس میکشیدیم و میگفتیم: یه بچه ی این قدیندیدی؟؟ (قد بچه رو با دست نشون میدادیم) و بعد کرکر میخندیدیم که کنفشکردیم

شمایادتون نمیاد تو دبستان وقتی مشقامونو ننوشته بودیم معلم که میومد بالاسرمون الکی تو کیفمونو می گشتیم میگفتیم آقا دفترمونو جا گذاشتیم!!

شما یادتون نمیاد افسانه توشی شان رو!!

شما یادتون نمیاد: چی شده ای باغ امید، کارت به اینجا کشید؟؟ دیدم اجاق خاموشه، کتری چایی روشه، تا کبریتو کشیدم، دیگه هیچی ندیدم

شما یادتون نمیاد: شد جمهوری اسلامی به پا، که هم دین دهد هم دنیا به ما، از انقلاب ایران دگر، کاخ ستم گشته زیر و زبر...!!

شما یادتون نمیاد، برگه های امتحانی بزرگی که سر برگشون آبی رنگ بود و بالای صفحه یه "برگه امتحان" گنده نوشته بودن

شما یادتون نمیاد: زندگیمنشوری است در حرکت دوار ، منشوری که پرتو پرشکوه خلقت با رنگهای بدیع ودلفریبش آنرا دوست داشتنی، خیال انگیز و پرشور ساخته است. این مجموعهدریچه ایست به سوی..... (دیری دیری ریییییینگ) : داااااستانِ زندگی ی ی ی(تیتراژ سریال هانیکو)

شما یادتون نمیاد: یک تکه ابر بودیم، بر سینه ی آسمان، یک ابر خسته ی سرد، یک ابر پر ز باران

شمایادتون نمیاد، چیپس استقلال رو از همونایی که تو یه نایلون شفاف دراز بودو بالاش هم یه مقوا منگنه شده بود، چقدرم شور بود ولی خیلی حال میداد

شما یادتون نمیاد، با آب و مایع ظرفشویی کف درست میکردیم، تو لوله خالی خودکار بیک فوت میکردیم تا حباب درست بشه

شما یادتون نمیاد، هرروز صبح که پا میشدیم بریم مدرسه ساعت 6:40 تا 7 صبح، رادیو برنامه "بچههای انقلاب" رو پخش میکرد و ما همزمان باهاش صبحانه میخوردیم

شمایادتون نمیاد: به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا، شهدایی که با خون خوددرخت اسلام را آبیاری کردند. این مقدمه همه انشاهامون بود

شما یادتون نمیاد: انگشتر فیروزه، خدا کنه بسوزه !

شما یادتون نمیاد، اون موقعها یکی میومد خونه مون و ما خونه نبودیم، رو در مینوشتن: آمدیم منزل، تشریف نداشتید!!

شمایادتون نمیاد، بچه که بودیم به آهنگها و شعرها گوش میدادیم و بعضی ها رواشتباهی میشنیدیم و نمی فهمیدیم منظورش چیه، بعد همونطوری غلط غولوط حفظمیکردیم

شما یادتون نمیاد، خانواده آقای هاشمی رو که میخواستن از نیشابور برن کازرون، تو کتاب تعلیمات اجتماعی

شما یادتون نمیاد: دخترهیا پسره اینجا نشسته گریه می کنه زاری میکنه از برای من یکی رو بزن!! یهنفر هم مینشست اون وسط توی دایره، الکی صدای گریه کردن درمیآورد

شما یادتون نمیاد، با مدادتراش و آب پوست پرتقال، تارعنکبوت درست می کردیم

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

روزي زنو شوهر جواني از راهي مي رفتند . ماموران تا آنها را ديدند خواستند گيري دهند پس پرسيدند شما دو با هم چه نسبتيداريد؟ زن و شوهر جواب دادند : زن و شوهريم . از آنها مدرك خواستند گفتند نداريم! ماموران پرسيدند پس چگونهباور كنيم كه شما دو نفر زن و شوهريد؟ گفتند ما نشانه هاي فراواني داريم براي ثابت كردن اين امر

اول اينكه آن مدل افراد كه شما مي گوييد دست دردست هم مي روند و ما دستهايمان از هم جداست

دوم آنكه آنها هنگام راه رفتن و صحبت كردن به همنگاه مي كنند و ما رويمان به طرف ديگريست

سوم آنكه آنها هنگام صحبت كردن و راه رفتن بااحساس با هم حرف مي زنند و ما به هم هيچ احساسي نداريم

چهارم آنكه آنها با هم بگو بخند مي كنند و ماغمگينيم

پنجم آنكه آنها به هم چسبيده راه مي روند و ما يكياز آن يكي جلوتر مي رود

ششم آنكه آنها هنگام با هم بودن كيكي بستني چيزيمي خورند و ما هيچ نمي خوريم

هفتم آنكه آنها هنگام با هم بودن بهترينلباسهايشان را مي پوشند و ما لباسهاي قديمي تنمان است

....هشتم آنكه