چهار تا دوست که ۳۰ سالبود همدیگه رو ندیده بودند توی یه مهمونی همدیگه رو می بینن و شروع می کنن در موردزندگی هاشون برای همدیگه تعریف کنن. بعد از یه مدت یکی از اونا بلند میشه میرهدستشویی. سه تای دیگه صحبت رو می کشونن به تعریف از فرزندانشون...

اولی: پسر من باعث افتخار و خوشحالی منه. اون توی یه کار عالی وارد شد و خیلی سریعپیشرفت کرد. پسرم درس اقتصاد خوند و توی یه شرکت بزرگ استخدام شد و پله های ترقیرو سریع بالا رفت و حالا شده معاون رئیس شرکت. پسرم انقدر پولدار شده که حتی برایتولد بهترین دوستش یه مرسدس بنز بهش هدیه داد...

دومی: جالبه. پسر من هم مایهء افتخار و سرفرازی منه. توی یه شرکت هواپیمایی مشغولبه کار شد و بعد دورهء خلبانی گذروند و سهامدار شرکت شد و الان اکثر سهام اون شرکترو تصاحب کرده. پسرم اونقدر پولدار شد که برای تولد صمیمی ترین دوستش یه هواپیمایخصوصی بهش هدیه داد.

سومی: خیلی خوبه. پسر من هم باعث افتخار من شده... اون توی بهترین دانشگاههای جهاندرس خوند و یه مهندس فوق العاده شد. الان یه شرکت ساختمانی بزرگ برای خودش تأسیسکرده و میلیونر شده... پسرم اونقدر وضعش خوبه که برای تولد بهترین دوستش یه ویلای۳۰۰۰ متری بهش هدیه داد.

هر سه تا دوست داشتند بههمدیگه تبریک می گفتند که دوست چهارم برگشت سر میز و پرسید این تبریکات به خاطرچیه؟ سه تای دیگه گفتند: ما در مورد پسرهامون که باعث غرور و سربلندی ما شدن صحبتکردیم. راستی تو در مورد فرزندت چی داری تعریف کنی؟

چهارمی گفت: دختر من رقاص کاباره شده و شبها با دوستاش توی یه کلوپ مخصوص کارمیکنه. سه تای دیگه گفتند: اوه! مایهء خجالته! چه افتضاحی! دوست چهارم گفت: نه. منازش ناراضی نیستم. اون دختر منه و من دوستش دارم. در ضمن زندگی بدی هم نداره.اتفاقاً همین دو هفته پیش به مناسبت تولدش از سه تا از صمیمی ترین دوست پسراش یهمرسدس بنز و یه هواپیمای خصوصی و یه ویلای ۳۰۰۰ متری هدیه گرفت!!!

اگر روزی دلت به جوار دلم آيد

به قلب هردومان سوگند

نگذارم كه عشقمان به سر آيد

اگر كه خواهی عمرم به سر آيد

برو در حسرت يك نگاه بگذار چشمان غم آلودم

ديدگانم به اشك حسرت يار گريانند

نميدانم جواب دل دهم يا چشمان به خون بارم

ای كه رشتی نخ دلت را به دلم

من در حسرت دوخت دلمان همچنان بيقرارم

گرتو خواهی ، شود اين قصه ی غصه و غم روزی تمام

آخرمن هنوز به جواب بلی تو منتظرم و اميدوارم

نشوم نوميد به وصلت اي مهرخ زيبا

هرگز به سر ندهم آواز فراموشی را

مگر آن روز كه خاك فراگيرد اين تن را

كاش روزی اسم مرا در كنار اسم تو بنگارند

ای كه اسمت مرحم است اين جان بی جان را

مردی با اسلحه وارد یکبانک شد و تقاضای پول کرد.

وقتی پولهارا دریافت کرد رو به یکی از مشتریان بانک کرد و پرسید : آیا شما دیدیدکه من از این بانک دزدی کنم؟
مرد پاسخ داد : بله قربان من دیدم.

سپس دزد اسلحه را به سمت شقیقه مرد گرفت و او را در جا کشت.

او مجددا رو به زوجی کرد که نزدیک او ایستاده بودند و از آنها پرسید: آیا شمادیدید که من از این بانک دزدی کنم؟

مرد پاسخ داد : نه قربان ، من ندیدم ؛ اما همسرم دید!