کو جنگل؟

راستی، خوب است نگاهی به اطراف خود بیندازیم. با کمی دقت درخواهیم یافت برای رسیدن به هدف زحمت بسیار می کشیم، اما معمولاً از نتیجهاین زحمات بی بهره می مانیم. صبح تا شب درس بخوان و کار کن و آخر شب، خستهو کوفته سر بر بالین بگذار و فردا دوباره روز از نو و روزی از نو؛ و همینطور روزی دیگر، مانند اسبان آسیاب های قدیمی که چشمانشان را می بستند و آنها را به کشیدن اهرم سنگ آسیاب وادار می کردند. اسب بیچاره خیال می کردمسافت فراوانی پیموده است؛ اما وقتی چشمانش را باز می کردند، خود را سرجای اول می دید.

راستی چه کنیم زحمت هامان هدر نرود و سبب آرامش و نه آسایش ماگردد؟