مردم با نگاهي خيره به او مي نگريستند و با خودفکر مي کردند که اين پيرمرد چطور ادعا
مي کند قلب زيباتري دارد !
مرد جوان به قلب پيرمرد اشاره کرده خنديد و گفت : « سرشوخي داري ؟ قلبت را با قلب من مقايسه کن ! قلب تو تنها مشتي زخم وخراش و بريدگي است ! »
پيرمرد گفت : « درست است ، قلب تو سالم به نظرميرسد . اما من هرگز قلبم را با قلب تو عوض نخواهم کرد ... تو نخواهي دانستکه هر زخمي يادگار مهر کسي است که من بخشي از قلبم را جدا کرده ام و به او بخشيدهام ، گاهي او هم بخشي از قلب خود را به من داده است که به جاي آن تکه ي بخشيده شده، قرار داده ام . اما چون اين دو عين هم نبوده اند ، گوشه هايي دندانه دندانه برقلبم دارم ، آنها برايم بسيار عزيزند ، چرا که يادآور عشقي زيبا هستند . بعضيوقتها بخشي از قلبم را به کساني بخشيده ا م اما آنها چيزي از قلب خود به من ندادهاند ! اينها همين شيارهاي عميق هستند . گرچه دردآورند اما ، باز يادآور يک دلدادگيه من اند و من همه در اين اميدم که آنها روزي باز گردند و اينشيارهاي عميق را با قطعه اي که من در انتظارش بوده ام پر کنند . پس حال مي بيني کهزيبايي واقعي چيست ... ! »
مرد جوان چند لحظه بي هيچ سخني اورا نظاره کرد ،در حاليکه اشک از گونه هايش سرازير بود ، سمت پيرمرد رفته از قلب جوان و سالم خودقطعه اي بيرون آورد و با دستاني لرزان ، به پيرمرد تقديم کرد . پيرمرد آنرا گرفت ودر قلبش جاي داد و او نيز بخشي از قلب پير و زخمي خود را در جاي زخم قلب مرد جوانقرار داد .
مرد جوان به قلبش نگريست ، سالم نبود ، اما او وجمعيت همگي اذعان داشتند که از هميشه زيباتر بود
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
غیر فعال کردن User Account Control در ویندوز 7پیوندهای روزانه
آمار سایت
کدهای اختصاصی