گر نیایی …
«گر نیایی فقیر می میرم»
مثلدنیا حقیر می میرم
چونکبوتر که در قفس حبس است
تک وتنها اسیر می میرم
ایشکوه ترنم باران
درفراقت کویر می میرم
تویشهر دلم زمین لرزه است
زیرآوار پیر می میرم
بیتو زجرآور است جان کندن!
وایبر من؛ چه دیر می میرم!
توبیا، می خورم قسم به خدا
چونبگویی بمیر، می میرم
«مهدیا» ای تمام هستی من
گرنیایی فقیر می میرم
فاطمه معین زاده - اهواز